- pustelniczy
- {{stl_3}}pustelniczy {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pustɛlɲiʧ̑ɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}einsiedlerisch {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
pustelniczy
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
pustelniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do pustelnika, właściwy pustelnikowi; samotniczy, samotny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pustelnicze życie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pustelniczy — «dotyczący pustelnika, należący do pustelnika, taki, jak u pustelnika; samotny» Pustelnicze życie. Wieść pustelniczy żywot … Słownik języka polskiego
derwisz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w krajach muzułmańskich: członek bractwa religijnego kładącego nacisk na przeżycia mistyczne, wyrzekającego się wszelkich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pustelniczo — przysłów. od pustelniczy Żyć pustelniczo … Słownik języka polskiego
